مادرانگی های من

بهار در راه است... كم كم بوي بهار را ميشود در همه جا احساس كرد.وقتي در كوچه هواي خنك بهاري به صورتت ميخورد، وقتي نامه تعطيلي كلاسهاي بچه ها از نيمه هاي اسفند به دستت ميرسد، توي كمدهايي كه داري مي تكاني شان تا ته مانده هاي غبار زمستاني را هم بريزي دور، همه همه  فقط يادت مي اوردند كه بله، بهار در راه است. خب من هم از اين قافله تكاندن عقب نمانده ام و سخت دارم ميتكانم. همه چيزم را!!! خانه، كمدها، كتابهاو گاهي هم عقايدم را... در لابلاي اين تكاندن چشمم مي افتد به يك ماژيك فسفري! ماژيك مرا با خودش ميبرد به خيلي قبلترها.. زمانيكه من هم دختر بچه اي بودم هم سن و سال اتوسا جانم و موهايم دقيقا مدل موهاي اتوسا كوتاه شده بود. تولد ب...